Ik weet niet eens waar ik moet beginnen, want er zijn geen woorden die echt kunnen omschrijven wat ik voel sinds we hoorden dat jij ziek bent. Dat vreselijke woord… kanker. Het brak iets in mij. Ik wilde het niet geloven, wilde het terugduwen, ongedaan maken, wegrennen van die realiteit. Maar het is er. En jij zit er middenin.Vanaf dat moment voel ik me zo machteloos. Als ouder wil je je kind beschermen tegen alles wat pijn doet, tegen alles wat gevaarlijk is. En nu… nu moet ik toekijken hoe jij vecht tegen iets wat je nooit had mogen meemaken. En het enige wat ik echt wil, met elke vezel in mijn lichaam, is zeggen: geef het aan mij. Laat mij dit dragen. Laat mij ziek zijn, niet jij. Ik zou zonder twijfel, zonder aarzeling, alles van je overnemen als dat kon.Het wachten op uitslagen is martelend. Uren voelen als dagen, dagen als weken. En de onzekerheid, wat komt er nog? Wat gaan we tegenkomen? Hoe zwaar wordt het? Die vreet aan me. Maar ondanks alles probeer ik sterk te blijven, voor jou. Want jij verdient een ouder die blijft staan, wat er ook gebeurt.Je bent zo dapper. Dapperder dan ik ooit had kunnen zijn. Soms kijk ik naar je en breekt mijn hart, en tegelijkertijd voel ik zoveel trots dat het bijna pijn doet. Je bent mijn held, mijn licht, mijn alles.Wat de toekomst ook brengt, we gaan dit samen doen. Ik zal er altijd zijn. Elke stap, elke traan, elke lach, elke overwinning, groot of klein, ik loop met je mee. Hand in hand.Ik hou van je, met alles wat ik ben.Voor altijd ♥️Mama #kankerhebjenietalleen#lichtpuntjes#raalte#ernstigziekzijn#gezinnen#leveninraalte#GemeenteRaalte#ernstigziek#samenmakenwehetverschil#vanraalte#kanker#goeddoel#lichtpuntjesverzamelen... Bekijk meerZie minder